Bu alana nasıl geldim

     Neredeyse yirmi iki yaşımdan bir Samsun Escort olarak çalışıyorum. Şimdi 30 yaşındayım. Ben elit sınıf escort olsam da, iyi para kazansam da, bu hiçbir şey değişmez. Yıllar içinde çok şey değiştirmek ya da en azından kendi pozisyonuma alışa bilirdim gibi görünüyor, ama hayır. Üniversite diplomasını almama çok az kalıyordu, hayatımı alt-üst eden bir şey oldu. Bu alana beni babamın intiharı ve sonuç olarak annenin yalnız kalması  itti. Annem engelli ve sakat. Kocasının kaybından sonra dahada fenalaştı. Beni eğitimim olmadığı için hiç kimse işe almadı. Bir kuruş için çalışmak istemiyordum, ailemize yardım etmeyecek bir para karşılığında bir sürü enerji harcamak anlamına gelirdi bu. Uzun aramalardan sonra normal ücretli bir işe alındım, ama patron bana taciz etti. Yirmi yaşındaydım.

Ve sonra fark ettim ki, tüm erkekler benden sadece bir şey istiyor - bedenim.

     Ben çok güzel bir kadınım ve bundan nefret ediyorum. Keşke ben sıradan bir kız olsaydım, o zaman kimse bana dokunmazdı. O işten ayrıldım, başka bir yere gittim. Durum kendini tekrarladı.  İşimin aşağılayıcı bir hissesi olmaktan sa işimin özü olsa daha iyi olur diye karar verdim. Bu yüzden escort alanına girdim. Bizim yöneticiler bana iyi davranırlardı, bana en iyi müşteri verirlerdi (daha doğrusu - beni onlara). Ben, doğal olarak, okulu terk etdim, annem eskişehir escort hiçbir şey bilmiyordu, o evde yatıyordu ve bazen mutfağa ulaşaması bile zor oluyordu. Ona eğitim aldığımı ve uzmanlık alanında çalıştığımı söyledim, inandı ve her şeyin yoluna girdiğine sevindi.
     İşle paralel olarak, bazen porno filmlerde rol aldım, bu çok para getirdi, bu yüzden asla vazgeçmedim. Böyle alanımızın elit derecesine kadar "büyüdüm". Bunun dışında hayatta hiçbir şeyim yok. Bir erkeğim yok, çocuklarım yok. Olmasını istemiyorum: ben onlara ne söylerim? Anneleri düşmüş bir kadın mı? Her şeyi bırakmamı engelleyen ne bilmiyorum.. Sadece gidecek bir yerim yok. Eğitimimim yok. Çocukken çok şey okudum, çok fazla hobilerim vardı, ama şimdi... Kısacası, hiçbir şeyim yok ve hasta bir annem olmasa kendimi öldürürdüm. Hayattan nefret ediyorum ve dünyadaki her şeyi lanetliyorum. Size ve kendime sonsuz mutluluk diliyorum, her şey tam olarak istediğimiz gibi olsun. Belki de benim hatam. Geliyorum, işimi yapıyorum, gidiyorum. Bu kadar.